Specjalistyczna Poradnia Alergologiczna powstała w 2004 roku. Do końca 2011 roku działała jako NZOZ. Od 2012 roku jest Specjalistyczną Praktyką Lekarską. Celem jej utworzenia było świadczenie usług medycznych z zakresu chorób alergicznych: ich diagnostyki i aktualnych metod leczenia.
Od 2006 roku przyjmuje w ramach kontraktu z NFZ.
Alergen – każdy antygen zewnątrzpochodny wywołujący reakcję alergiczną/uczuleniową (zależną lub niezależną od przeciwciał IgE).
Roztocze to drobne pajęczaki, o wymiarach od kilkuset mikrometrów do 1 milimetra. Występują w różnych środowiskach, najczęściej w glebie.
Roztocze kurzu domowego – gatunki roztoczy występujące w kurzu pochodzącym z łóżek, mebli tapicerskich oraz z podłóg w pomieszczeniach mieszkalnych. Najbardziej rozprzestrzenione oraz najlepiej poznane pod względem szkodliwości medycznej są roztocze: Dermatophagoides pteronyssinus i Dermatophagoides farinae. Nasilenie objawów klinicznych alergii na roztocze kurzu domowego występuje w okresie jesienno-zimowym.
Najczęściej jest to jad owadów z rzędu błonkoskrzydłych, do których należą pszczołowate: pszczoła miodna i trzmiel oraz grupa osowatych: osa zwyczajna, klecanka (typowa dla regionów Morza Śródziemnego), osa z gatunku Dolichovespula, szerszeń.
Najczęstszą przyczyną objawów okresowego alergicznego nieżytu nosa i atopowej astmy pyłkowej są alergeny pyłku traw. W Polsce główny okres pylenia traw przypada na czerwiec i pierwszą połowę lipca. Pierwsze objawy chorobowe na alergeny pyłku traw mogą wystąpić w ostatniej dekadzie maja (zwykle pomiędzy Dniem Matki a Dniem Dziecka). Trawy uprawne to głównie zboża: pszenica, żyto, jęczmień, owies, proso, kukurydza, ryż i sorgo. Do traw należą też trzcina cukrowa i bambus. Do traw użytkowych zalicza się również trawy pastewne.
Obok roztoczy kurzu domowego sierść i naskórek zwierząt domowych to najważniejsza grupa alergenów całorocznych. W zależności od gatunku zwierzęcia alergię może wywołać naskórek, wydzielina gruczołów potowych i łojowych, mocz lub ślina. Najczęściej uczula sierść kota – to zdecydowanie najczęstsza postać alergii na sierść zwierząt, choć w domu częściej trzyma się psy. Wśród osób uczulonych na sierść kota częściej występują objawy alergicznego nieżytu nosa, alergicznego zapalenia spojówek, a także częściej stwierdza się nieprawidłowe wyniki badań spirometrycznych niż u uczulonych na sierść psa.
Inne zwierzęta, których sierść wywołuje alergię, to: chomiki, świnki morskie, króliki, szczury, myszy, konie i bydło.
``Zapobieganie chorobom oznacza porzucenie złych nawyków, którym hołduje wielu ludzi... lub, ujmując tę kwestię inaczej, oznacza robienie rzeczy wymagających specjalnych starań i wysiłku, jak regularna gimnastyka, racjonalne odżywianie itd...``
JOHN KNOWLES